Sönmemiş bir volkandım sadece uyuyordum
Geçmişi çoktan gömmüş seyrederdim olanı
Üstümde izinsizce ayaklar duyuyordum
Belli acelesi var yapacak son talanı
Kükremeye hazırken sinen bir aslan gibi
İçimde kaynıyorum görünmese de dibi.


Onca canı yakmışken yalnızlık bana batar
Şimdi geçmiş aşklarım acıtarak parlıyor
O ayaklar sekerek üstümde cirit atar
Eski günleri deşip ateşimi harlıyor
Kin gölüne dönersem yazık olur gezene
Affım yok hiç bir zaman ayaklarda ezene..


Çiçek açmaz eteğim lavların arasından
En fazla bir kaç böcek yanmış kuru otu yer
Şekil şekildir ayaz gecenin karasından
Bazen hevese gelir yaşasam mı acep der
Deprem olur coşarım sonra yine sönerim
Sarsıntıdan öğürür sarhoşlara dönerim


Zamanı gelir elbet yaşamayı seçersem
Alevlerim semayı yalayarak geçecek
Ben bu uyku halinden aslıma bir geçersem
Aşkı yakar geçerim yer ararlar kaçacak
Patlarım oluk oluk lavlarımı saçarım
Acımam hiç kimseye bu kadar da naçarım...



LAVİNİA