Yar yıllarca koştum senin peşinden,
Takatim kesildi senden vazgeçtim.
Ayrılmak ister mi gönlüm eşinden,
Ecel vuku buldu tenden vazgeçtim.

Bir sevdam vardı ki ummana sığmaz,
Sabahlarım olmaz güneşim doğmaz,
Vefalı bir yürek beni hiç bulmaz,
Artık sevmelerden aşktan vazgeçtim.

Yüreğim atmıyor aşkla bilesin,
Hayalde rüyada neden dilesin.
Çıra gibi yandım artık silesin,
Dünyadan hayattan candan vazgeçtim.

Hali yet-i ruhum bozuk bu sıra,
Derdimi anlatsam sığmaz asıra,
Götürüp şah yapsan koca Mısır’a
Ben kendi kendimden bile vazgeçtim.

Her kulun sabahı güneşle başlar,
Şafağım hiç sökmez gözümde yaşlar,
Baharım olmadı zemheri kışlar,
Dört mevsim gülmeyen bahttan vazgeçtim.

Aşk muğlak olursa gelmez ki sonu,
Beni unuttunsa bitmiştir konu,
Haklısın anlamsız uzatmak bunu,
Ey büyük hayalim senden vazgeçtim.

Fatma Kübra Gürbüz