Gül parem ömrümden böyle zamansız,
Şimal gibi birden kayıp da gittin.
Ben seni severken hadsiz amansız,
Kalbime bir hançer sokarak gittin.

Alev  idin  kadehimde  içtiğim,
Nefesimdin bin bir paha biçtiğim,
Bu gönlüme sevda diye seçtiğim,
Ellerin sözüne kanıp da gittin.

Yanarım özlemin acısına ben,
İsmini her lahza anışıma ben,
Ne derim sorana cevapsızım ben,
Hatıranla yalnız bırakıp gittin.

Dönmezsin bilirim gittiğin yerden,
Selamımı kestim ne gelir elden,
Sanma ki mutluyum öldüm kederden,
Gönlüme bir ateş koyup da gittin.

Ruhuma tercüman dilim söylesin,
Ardından ağlayan gözüm söylesin,
Yokluğunda bizar özüm söylesin,
Günümü geceye çevirip gittin.

Halim perişandır gittiğin anda,
Güller yeşermiyor bu bahtsız canda,
Hala sevgin dolanırken kanımda,
Katlimi ‘helaldir’ sayarak gittin.

Fatma Kübra GÜRBÜZ