Soğuk bir kış gecesi.
Yine ağlıyor bulutlar.
Dağdan esen deli rüzgar.
Sürüklüyor bir bilinmeyene doğru.
O anda bizi biz eden şeyi düşünüyorum.
Gerçi biz hiç biz olmadık ama.
Yinede düşünüyorum pervasızca.
Ve acıyorum senle geçen günlerime.
Biliyorumki bir gün arayacaksın beni.
İşte o zaman biz eski biz olmıyacağız.
Sahilde oturup gün batımı şarkılar söyleyen.
Dağlara çıkıp aşkını dünyaya haykıran.
Papatyalarla aşk falına bakan .
O eski biz olamıyacağız.
Yalnız kaldığında üzüleceksin ağlıyacaksın.
Göz yaşına mendil tutanın olmayacak.
Yalnızlığı yudum yudum tadacaksın.
Geçmişini hatırlayarak bir üzüntü çökecek içine.
Tuttuğun her şey birer cansız varlık olacak ellerinde.
Ve arayacaksın beni ağlayıp yalvaracaksın.
İşte o zaman biz eski biz olmıyacağız.
Yalnızlığı nefes nefes çekeceksin ciğerlerine ve tıkanacaksın.
Ellerde mutsuz olup kahrolacaksın.
Çaresizlik ten tükendiğini hissedeceksin belki.
O zaman acımayacağım sana üzülmeyeceğim eskisi gibi.
Çünki biz o eski biz olmıyacağız.
Sevgiye aşka susayarak öleceksin.
Baş ucunda bir mezar taşın bile olmayacak.
Arkandan göz yaşı bile dökmeyeceğim.
Benim sevdiğim yıllar önce ölmüştü diyecem.
Ve zamana yenik düşüp yok olup gideceksin.
İşte o zaman anlayacaksın kıymetimi.
Ama cok geç olacak.
Çünki biz asla o eski biz olmıyacağız....

Emel Bayrak

saat:05/30
26 nisan 2013 :CUMA