Tam evimizin çaprazında
Kalın demir bir direk
Motif işlemeden dökülen
Kocaman şapkalı bir ampul
Bize nostalji yaşatıyor
Alt tarafı sokak lambası denip
Kimsenin ilgisini çekmiyor
Hiçkimse ne yaşadığını bilmiyor
Aslında aydınlatmanın dışında
Verdiği hizmet bitmiyor
En çok hatırlandığı zamanlar
Çocukların lambasını taşladığı zamanlar
Oysa Haydar mahallesinin kalabaca yerinde
Sürekli kullanılıyordu
Ve bir çok şeye ortak ve şahit oluyordu
Kimse farketmeden
Mesela çocuklar
Çift kale maç yaparken
Kale direğinin bir kenarını oluşturuyordu
Aynı zamanda
Samime teyzenin çamaşır ipinide tutuyordu
En ağır yükü ise
Pazar kurulduğunda çekiyordu
Çünkü bütün branda ipleri ona bağlanıyordu
Kimsenin farketmediği bizim sokak lambası
Bütün bunlara göğüs gerip şahit oluyordu
Gece yarısı misafirlikten dönen
Karı koca kavgalarına şahitti
Bakkalın kızı Hasibe’nin
Matbaacı Oğuz’la olan aşkına
Mahallenin yaramazı Fikri’nin
Misket oynarken
Baş yada başaltı vuramadığında
Onu tekmeleyişine şahitti
Hele birde her gece yarısı
Çoğu midesinde azı şişesinde
Kör kütük sarhoş
Rıza abinin karısını azarlamadan önce
Ona yaslanıp anlaşılır anlaşılmaz
Anlattığı martavallarını
Hem dinler hem katlanırdı
Ve yine
Karşısındaki ahşap köhne evde oturan
Kimsesiz Arif amcayla hasta karısı Hatçe teyzenin
Yalnızlığına şahitti
Arif amcanın Hatçe teyzeyi
Yarı sırtında yarı sürünerek
Doktorlara taşıyışına şahitti
Ya yoldaşı ölürse
Sonraki umutsuzluğuna şahitti
Ve yine bir sabah
Her zamanki gibi
Belediyenin dalgınlığı yüzünden
Yanmaya devam ediyordu
Bizim sokak lambası
Bizim Fikri aynı günün akşamı
Yine kırmış güzelim beyaz ampulünü
Bizim sokak lambasının
O gece karanlıkta kaldı tüm sokak
Gün acı bir feryatla ışıdığında
Arif amca göründü
Tahta kapının boşluğunda
Hatçe teyze hakkın rahmetine kavuşmuştu
Ağıtlardan ve tesellilerden sonra
Mahallece defnedildi Hatçe teyze
Geçicide olsa ölüm akla nail oldu
Kısa süre sessizleşti mahalle
Ve bir sabah erkenden
Büyük bir gürültü ile uyandı
Mahalle erkanı
Belediye girmişti sokağa
Derin yaralar açmak için
Ve açmıştıda sonunda
Durdurmuştu mahallenin
Güzelim ritmini
Arif amca aylardır çıkmıyordu dışarı
Hapsetmişti kendini
Evin sarı duvarlarına
Fakat çokta özlemişti
Fener sahilini Haliç’i
Karar verdi attı kendini
O kargaşada sokağa
Ağır aksak adımlarla
Kayboldu gözden
Camcı yokuşundan inerken
Dönüş vakti gelmişti
Saatte çok geç olmuştu
Sokak lambasıda yanmıyordu
Bizim Fikri’nin yüzünden
Hava aydınlandığında
Bir belediye işçisinin
Sessiz haykırışı duyuldu
Kazdıkları çukura
Yaşlı bir amca düşmüştü
Arif amca
Yine mahallece merhumu çıkardılar
Ve hatçe teyzenin yanına defnettiler
Korktuğu umutsuzluğuna son verdiler
Ardından yaşlı ve yorgun diye
Kopardılar mahalleden
Bizim sokak lambasını
İşte farketti herkes o an
Arif amca ile göçüp giden
Bizim sokak lambasını
O herşeye şahit olan
Bizim sokak lambasının
Herkes şahitti şimdi
Buruk masum gidişine
Bizim sokak lambasının


2006 ŞAFAK ÖZIŞIL