3
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1091
Okunma
hep aynı değildir insan.
hep aynı sevmez/mesela,
biri birine fazla bağlanır
perdeler kapanınca/mesela
üzerine kara bulutlarda çöker
yaşadıklarına yenisi ekler/mesela
ağlarda gülerde insan
özeli herkesden gizlerde/mesela
duvarlar dile gelir
sırtını sıvazlayan dostlardır/mesela
dudak bükerken anlıyorum diyende vardır
gülümsemesi aklına gelir/mesela
gitmesi belki müjde der kendince
hüzünlerini sonbahara benzetir/mesela
sonra aklına bahar gelir
çiçek açmasını bekler/mesela
hep aynı değildir insan
yaşarken büyümeyi öğrenir/mesela.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz