2
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1091
Okunma

dağıttım bugün kederimin odasını...
eski bir esbabımı buldum
geçmişin tebessümlerin arasından.
tozlu aynamı sildim yavaşça
taradım şaçlarımı
en güzel hayalimin kokusu sinmiş tarağımla...
kulağımdaki ezginin sesini açtım usulca
dans etmeye başladım umarsızca
ezildi bütün acılar ayaklarımın altında
unutmuşum
kendimi onca sorgular arasında
kaybetmişim meğerse
yabancı kalmışım
sırı dökülmüş baktığım aynalara
özlemişim
çok özlemişim
gözlerimdeki bu ışığı
hayattan çaldım bugün kendimi
derin bir nefes almak istedim
ben/im yokluğumu farkettirmedim
sus konuşma...!
biraz daha gül sessizce hayata... /NergizA/
5.0
100% (4)