sayınca giden yılları eş olur hüzün
yokluguna isyan eder peş olur gönlüm
harcanınca yanarım ardından son düşün
son kibritim kalmışcasına sarıl gülüm

sanki yan der gibi yunusdan söz çaldı
can yâr aklım alıp beni hazana saldı
kalbe kırk mızrab vurup ismini çızdı
içdeki mahşere silinmez imiş gülüm

üşürüm yoklugunda buz keser yüregim
sensiz kayıp şehirde kimsesiz gibiyim
soguk cadde uykuya dalmakta gözlerim
ne yaman çelişki uyu don kal yan gülüm

gözlerin gecelerimin parlak yıldızı
meftunuyum yanaştırmam ona fenayı
çakmak çakmak yanışı aşkımın manası
ışıksın seherde yönüm kaybolur gülüm

geceden kaldım yine dogan kızıl güne
beyhude mi avunur giderim rüyan ile
sahi niyetin yokmu hiç çıkıp gelmeye
bari bi selam et su serp yürege gülüm

can evimdesin sen bir kere selam söyle
bileyim desinler görülmüş falan yerde
bir fırsat ver ugruna yollara düşmeye
gizlen bulurum üşüyen cemrede gülüm

yaşamaktan son kez ümidim sen seferim
deli düş deryaya senle çekmek küregim
limanına varıp demir atmak dilegim
hırçın dalgalarla kıyıya vur be gülüm

gidip dalınca maziye sel olur gözüm
süretin düşünce fikre del olur sazım
esende gelince kokun şen olur gönlüm
özlemin sürünce çoğ olur sözüm gülüm

yoklugundur şu sinemi yakıp kavuran
sensiz bir saat ömürde en uzun zaman
yorgunum uzatma ne olur yokki derman
gelişin olur ancak bana melham gülüm

yaralar var kanayan yaran var daglanan
vuslat uzadıkça sanki kirmana baglanan
boşa dönüyor çarkım hal bilmez tavrıdan
lokman ne etsin ölümden öte yok gülüm


akrep vuruyor gitin gideli hasretle
zehir katıp içiyorum menem şerbete
azrail bekler gözlerim bugulu perde
artık çektirme nefesim kalbimde tekte
sere yâr degmeden saat durmazmış gülüm

gelmezsen gögüs basıncı düşmezmiş gülüm
hakka yârdan habersiz yürünmezmiş gülüm
gülistanda gül dermeden gidilmez gülüm
bekliyor can gözüm düştü topraga gülüm
seviyorum de musallaya bırakma gülümmmmmmmmmmm

ɣ -~~~~yasinyüksel-~~~~ɣ