1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
927
Okunma
öyle birdenbire ki şu ölüm
sis olur çöker gözlerine insanın
susarak sessizce
ve canice
kemirir gibi bir çiçeği
çimdik çimdik koparır içindeki sevinci
ve sonrası hiç
doğruymuş!..
ölüm an/sızın/mış
kurşun ansızın
ansızın saplanırmış şah damarına
ben öldüydüm geçen gün
bir çift gözün içinde
bir çift gözün içinde kalmıştım öyle
heykel kadar sessiz
ve kimsesiz
doğruymuş!..
kan sıcakken hisedilmezmiş
ta ki dizlerin kırılana dek
ve sonra
dikip gözlerimi göğe
inletircesine kainatı
yıka dedim yıka!..
yıka yaralarımın kanını
yıka ki, emsin toprak
al bir gelincik büyüsün
toprağımın üstünde
durmadan yağdı gök
ben öperken ölümün gözlerinden!
24/4/2013/ N_Erol.
5.0
100% (4)
Cevap Yaz
