Aşk yetmiyor ki bazen gitmek gerekir dönüp
Elini eteğini sevdalardan çekerek
Gözlerini kapatıp alev halinden sönüp
Zalim damgası yeyip derdi gönle ekerek
Alnına koyacaksın busesini vedanın
İzi kalır mı bilmem kahreden bu sedanın.


Garip bir kuş misali mevsim dönerken kışa
Göç başlamıştır artık ılıman bir iklime
Boyun büker kadere gönül dönse de taşa
İlişemez hiç kimse yürekte ki saklıma
Bu derdi taşırım ben gittiğim her şehire
Ortak etmem kimseyi yaşadığım kahıra.


Diyemem hiç kimseye bir yar sevdim ben diye
Hayırsızı övemem yalan olur boş yere
Aşkı boyadı renge rastgele astı aya
Yıldızları toplasa gönül caydı bir kere
Dönüşü yok bu yoldan bileti tek kişilik
Herkese göre değil yürek denen kişilik


Bu ızdırap gömülür, elbet bir gün mezara
Kurumuş yaprak gibi sürüklenir sonsuza
Bir gün karşılaşırsak yol birleşip kazara
Soru sorma ne olur sensiz gezen cansıza
Yaşamaktan vaz geçti sadece nefes aldı
Umudu da tüketti hayatta renksiz kaldı..



LAVİNİA