14
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
2091
Okunma

Koca bir dehlizdeydim yürüyordum durmadan
Arkamda bırakarak bütün sıkıntıları
Yarınım ne olacak düşünmeden kurmadan
Topluyordum dağılmış eski yıkıntıları
Sen çıktın ya karşıma dünyama ışık doğdu
O ışık dertlerimi bir kaşık suda boğdu
Sığamadım sevinçten ne yere ne de göğe
Günümü aydınlatan seninle başlar yaşam
Görmüyorum kimseyi onlar etkisiz öğe
Mabedimden içeri gir de olmasın akşam
Can yakan cennet gözlüm yarınlar bizim artık
Kokum kokuna sinsin aramıyorum mantık
Kimseye anlatmadım anlatamadım seni
İçimde yaşıyorum seninle mahremimi
Çiziyorum her yere kalp şeklinde deseni
Kırılırsa kırılsın ben sürdüm merhemimi
Hadi gidebilirsen bana veda et de git
Küçük kaprislerine aşkı feda et de git
Buse DENİZ
5.0
100% (18)