4
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
1557
Okunma
ben
şemsiyeli bir dilek çekirdeğiyim
zaman uykuya dalmış
kesiliyor sesim ürperti düşüncelerle
iç ritim yükseliyorken kök salmış yapraklarımda
andır ki
kalabalık yüzeylik vuruyor
ayrılan parçalarıma
sanki
karanlığım geziniyor hüzün ağaçlarında
çünkü
yüzeyi özlemenin iç dağınıklığı
şaşkınlık yılgını
yağmur damlaları iteklerken birbirini
kalbimin çekirdeği duyumsuyor
ıslanmış bakışları
ve
bütün yanılgılar bürünüyor
yıkanan kolay söylencelere
ey yaşam
titremesin yüreğin kabul olmayan korkularla
ansız yok oluşlarda
ben
dinmeyen hıçkırık savaşlarıyla büyüyorum
sen de biliyorsun
durmak zordur
sessizliğin önünde bir fidan gibi
....
5.0
100% (9)
Cevap Yaz