neden intihar eder kelebekler
iki günlük ömrü varken
bir ateş halkasında
dönerken evren
önüne çiçekler serilmişken


maviye koşar adım uçarken
yapraklar bin bir renkle,
serilirken önlerine
daha güze çok varken
incinir kanatları
iki damla yağmurdan



yorulurlar çiçekten çiçeğe dansta
bir damar daha eksilir kanatlarından
bir renk solar kavurucu güneşte
ayazda savrulur gizemleri
bir kuytuya sinerler



yükseklerden bakar da beyaz kelebek
kırmızı kanat arar
ince siyah kıvrımların yanına
kırmızı kelebekse beyaz,
ay yüzlü akşamlar gibi



keşke uzun olsa kelebeklerin ömrü
her mevsim açardı çiçekler
karmış, buzmuş demeden
varırlardı özgürlüğün tadına
ateşler yakılırdı gölgelerinde


erirdi dağların karı
büyütmeyi bilse kelebekler
küçük kanatlarını
öğrenseler onlar da
çarpmamayı
kalın duvarlara!



21. 4. 2013 / Nazik Gülünay