6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1125
Okunma
Hüzün çöker her akşam masama
Bir ekmek misali
Parça parça bölünür
Dağılır
Büyür, her tabakta bir emek
Her tabakta bir damla yaş
Işıklar sönmeden
Toplanmadı bu sefer masam
Yansaydı belki lambalar
Hala oradalar
Böldüğüm yerde parça parça
Payıma düşen
Yaşımdan daha büyük bir drama
Sönse diye beklediğim sigaram,
Kalksa dediğim ayaklarım anlattı
Bir sandalye makûmiyetimi
Hani gittiğinde
Yetişeyim diye atladığım balkon bağırdı
Yüzüme
Ve masa hep orada öylece
Kalkamadım diye
Hüzünler parça parça bölük yine
Cevap Yaz