5
Yorum
8
Beğeni
0,0
Puan
1437
Okunma
renkler hüzünlü, dokundukça mavi
tutacakken hayatı ellerinden
hatırladı beni yalnızlığım
yollar uzun
gitmek eski
en fazla garlar anladı
uçaklar, karanfiller ikimizi
tam söyleyecekken sessizce, yaşlarla
üstümde kırlangıçların göç öyküsü..
renkler dinledi, sürgünler beni
en fazla dokundukça saçlarına sabahleğin
ne güzel aramızda -yeterki-
yollar tanıdık
kalmak zulüm
en fazla hiç kimse dinlemedi beni
şarkılar, şiirler, arkadaşlar sözgelimi
tam sığınacakken dizlerine
annem bile..
Devin Karaca
Cevap Yaz