Sen ve ben
Yitirdik kuşların konduğu sevda bahçemizi
Sona erdi iki kişilik aşk sahnemiz

Ne krallar gibi sofralar kurabiliriz artık
Ne kuru ekmek soğana talim ederiz
Kaybettik saflığımızı
Şaşırdık geçeceğimiz yolları
Sen ayrı trende yolıp giderken
Ben yerimde say’a kaldım


Sen ve ben
Yani ikimiz
Göz göze gelince bahar’a
Güneşin ilk doğuşuyla
Kuşların çıkardığı eşsiz melodiye
Gece olunca parlayan yıldızlara benzerdik
Denizin coşan dalgarı gibi
Yüreğimiz var derdik
Oysa şimdi sen nerdesin
Ben nerdeyim
O coşku dolu yüreği
Bize veren sevdamız nerde
Herşey masallar kadar toz pembe
Herşey orada yaşanan kadar sahteymiş


Belki biraz geç oldu
Ama anladım
Aslında bunu
Sen yaşatarak anlattın
Şimdi Pişman’mıyım diye sorarsan
Bana böyle bir tecrübe yaşattığın için
Teşekkür ederim bakışlarımla....



Mehmet Aküzüm