Yaralı yürek,
Alıp onu iyiden iyi sardım kendimce
Ne halden anlayan dostlarım oldu
Çevirdim yüzümü Rabbime doğru.

İrkildim,
Say ki Tur dağında Hz Musa şu gönlüm
Yaklaş diye hitap ederken Rabbim
Yüreğim kirli nasıl gideyim
Sana bakacak yüzüm yok benim.

Sakın,
Sakın dedin ümit kesilmez
Rabbim bir lutfusun nasıl bilmezsin
Şu sevgiyi gönlüne yazan Rahman
Seni bir başına koyup da gitmez
Her işin hikmeti vardır bilinmez.

Kaç saniye, kaç dakika
Kaç gün, kaç hafta
Kaç ay geçti
Hepsini toplayıp bir güzel çarptım
Yüreğime attığı çektikler ile
Bildikçe mahpusluk zor bir zanaat
Hücrede yaşamak aşka kanaat.

Gün oldu denize söyledim seni
Köpük köpük dalgalar selam söyledi
Ağırdan çıktığım o yüce mana
Getirdi beni sabırdan yana.

Rüzgarı, güneşi ne çok severim
Yarla hayat bin kat güzeldi
Demek ki şükrünü edemedim ki
Rahman aldı benden yar dediğimi.

Ve alnı açık çıkmalı burdan
Şeytanın sözleri günah ve tuğyan
Bırakmam kendimi nefsin eline
Yürürüm durmadan Rabbin gör dediğine.

(Nisan 2013 İstanbul)