Kavlimiz vardı Hüzün Yanım
Dünleri ekleyecektik yarınlara
Değil mi ki kaybolan yılları alacaktık
Resimlere vurmadık mı mutlulukları
Banklarda elele sabaha akarken
Gecenin mavisi vururken kumsallara
Çağlayan kesip yağmadık mı gönüllere
O parkın ekseni değil miydi aşk’ı içine gömdüğümüz
Ölümsüz aşk demedik mi ölürsek dahi
Son nefes son dua bilmedik mi yiten sevdamızı
Şimdi boyun büküyorum sensiz kalan herşeye
Ölüm sessizliği akarken dilime...!!!

Adını yazmıştım oysa tüm hayallere
Şimdi senden arda kalan kırık hayaller
Mısralar eğik şiirler öksüz senden sonra
Tek sığınağım oldu virane meyhaneler
Sen gidince yalanlar kaldı kanayan ellere
Bu muydu kavlimiz bu muydu sevdamız
Gidenlerin ardına mı bakacaktım öylece
Hayat dururken sensiz kalbime
Geceme gün doğarken ellerinle
Şimdi hangi yüreğe gömüyorsun beni...!!!

Hani son sevdam olacaktın
Kabrimize akan pınar olacaktın
Hani çorağıma akan yağmur tanesiydin
Hani nefesime son olacaktın
Şimdi hangi yüreğe damla oldun
Nasipsizce aktın öylece nefeslere
Şimdi sıradan bir mahkumdan öte değilsin
Zindanlar ektim o kör yüreğine
Zehir zemberek sözler serptin toprağına
Artık son yudum olsan içmem seni...!!!

Kokuşmuş bendine sürmem elleri
Zem olsan el sürüp içmem seni
Berrak bir ten olsan cennetimde istemem seni
Cehennemde dua olsan almam seni
Bedbah olsam zemheri ayazında
Af dileme yarın olsam yermem seni
Umulmayan hayallere eksem
Umutlar kararsa gözler ülkesinde
Vururum gönül ahımı ellerine
Seni düşleyen akıl almaz dilim lal
Beynime uzuv olsa da haykırışlar
Şimdi boyun bükük sevdalar var senden arda
Gel derim sanma dil susar göz ağlar
Hangi yürek susar; ihanet noktasında...!!!

Hazar Aslan