‘’Ben her bahar âşık olurum’’

Şarkısı çınlıyor kulaklarımda
Nereden takıldı dilime
Kendiliğinden eşlik ediyor dudaklarım kulağıma
Susturuyorum sesimi
Beni kısa bir süreliğine uyutup yine
Dudaklarımdan çıkıyor sinsice

‘’Ben her bahar âşık olurum’’

Düşündüm de ilkbaharda hiç yaşamadım aşkı
Ondan mıdır takıldı kaldı dilime…

Sonbaharda tanıştım aşkla
Tabiata karşı gelerek çiçekler tomurcuk vermeye başladı
İhanetin daralan çemberi açmadan kuruttu her birini
Eylül gibi soldurdu yüreğimin sevda dolu filizlerini
Toprağın altında çürüdü köklerim
Fosil olmaya mahkûmdular…

Bir keçi kadar inatçıydım
Kışa meydan okudum
Bembeyaz karına güvendim
Bir ömür benimle kalacak sandım
Kardelenim derdi
Kardeleni olmaya karar verdim
Karların altından uzattım elimi
Nereden bilirdim kardelenin hikâyesini
Ecelinin sevdiğinin elinden olduğunu…

Bir buğday tanesi gibi büktüm boynumu
Ayçiçeği misali ona döndüm hep yönümü
Yaz güneşinin sıcaklığında ısıttım yüreğimi
Bir parça nefes almak için açıldı pencerelerim
Kına taşından kına yaktım ellerime
Sırf kınalı kekliğim derken bana yalancı çıkmasın diye
Bir damla suyu çok gördü
Kavrulmuş çölden beter etti bedenimi…

Bir tek ilkbaharda âşık olmadım
Tabiat yeşerirken yeşerebilir miydim?
Rengârenk çiçeklere bürünür müydü yüreğim?
Güneşin üşütüp, yakmayacak şekilde
Dozunu ayarlayabilir miydim?
Etrafıma mutluluk neşe saçabilir miydim?

Neden söylenmişti bu şarkı
Niçin her ilkbaharda âşık oluyordu
Yoksa
İlkbahara ihanet uğramıyor muydu?
Ya da mevsimlerin suçu yoktu da
Bütün suç bende miydi?



17.04.2013_____________________Seher_Yeli Seher Zerrin Aktaş


Nefesiyle yüreğimin sesine hayat veren papatyama çok teşekkür ederim. Seni seviyorum...