( OCAK 2012)


Her üç ayda bir banka önünde kuyrukta.
Saat dokuz denmiş değişmeyen buyrukta.
Onların duyguları bir hayli karışık.
Gözlerinin feri sönmüş ne ümit var ne ışık.

Bazen duygular öfkeli, sorarken neden.
Çalışırken yıllarca yorulmuş beden,
Banka önünde, kuyrukta beklerken,
Hayretle bakıyor insanlar, yoldan geçen.

Yıllarca gururla çalışıp emekli oldular.
Acaba ne umdular ki, şimdi ne buldular,
Kimi düşünceli, kimileri de hepten suskun.
Kimi de belli ki mazisine çok tutkun.

Aslında söylenip, şikâyet edenler hayli çok.
Biliyorlar ki onları görecek bir yetkili yok.
Yaz neyse de Kışın yağmur, kar ve soğuk,
Yazık ki emeklilerin hisleri oldukça buruk.

Kiminin maaşı az, kiminin eh dedirtecek kadar.
Bazısı açlık sınırında, bazısı şükür, der ki kader!
Kimi memlekette ne açlar vardır diye düşünür.
Kiminin ise yüreği yanıktır, işsiz gençlere üzülür.

Kimileri ile dost olmuşlardır, kimine ise âşina.
Kimine hürmet gösterilir, bakarak yaşına,
Kimi, gelen geçene bakar, etrafı süzer.
Kimisi de geçmişini düşünür, kendini üzer,

(Şiirlerime güzel sesiyle değer kattığı için
Güzin hanıma teşekkürler)