34
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1656
Okunma

beyaz bir sevinç döküldü bugün İstanbul’a lâpâ lâpâ
karşıki köşk bir kartpostal oldu
hazır postalanmaya
ağaçlar nikâh tazeledi gelinliklerini giydiler
gelin çiçekleri serptiler göklerden İstanbul’a
nakış nakış oya oya
biraz özenle bakanlar kıyamadılar yerlere basmaya
hadi çocuklar kartopu oynamaya
eldivenleri unutmayın ama
herkese nasip olmaz onlar
kimbilir şimdi kaç minik el uzanır da bir hevesle karlara
titrer üşür pembeleşir
oynayamaz doya doya
özlemleri bir çift eldivenden çok
onları sevgiyle giydirecek bir ana
şimdi eldivensiz ellerinde kutular
çıplak ayaklarında o şıpıdık terlikler
titreyerek devam ediyorlardır birşeyler satmaya
oysa şüphesiz o eller bayılırdı kardan adam yapmaya
minik burunlu olsun diye havuçlara bir diş bir diş daha
bu soğukta araba camlarını kim parlatır onlar olmasa
kim o naneli sakızları satar bize zorla inatla umutla
kim parklarda banklarda bu beyaz yorgana bürünür
onlar böyleyken hâlâ
yüreğime bu beyaz sevinç NASIL dökülür
17.12.1997 İstanbul
5.0
100% (1)