Yar aşkına asır demişim diye,
Mevsimler seneler düşman kesilmiş.
Başka çiçeklere körmüşüm diye,
Lale’ler sümbüller düşman kesilmiş.!

Benim kaderime düşen gül imiş,
Gül sevmeyi Mevlam nasip eylemiş.
Bülbülün gönlüne göre yar vermiş,
Baykuşlar kargalar düşman kesilmiş.!

Kırk yıllık sevda bu türkü dillerde,
Gül’üm kokusu var tüm ezgilerde.
Sazım kısa saptır on sekiz perde,
Her bir perde ayrı düşman kesilmiş.!

Sevdana yakmışım yüzlerce ağıt,
Baş edemez benle kalemle kâğıt.
Kaşıkla topladım diyorlar dağıt,
Aşk’ı zevk sananlar düşman kesilmiş.!

Bilmezler ilahi aşk ile yandım,
O nardan ateşe kırk yıl dayandım.
Kırk yılın sonunda nur’a boyandım,
Layık görmeyenler düşman kesilmiş.!

Hak tala murada erdirmiş bile,
Araya soktular bin türlü hile.
Def ettik Allahın izni vechiyle,
Felek ile şeytan düşman kesilmiş.!

Ar damarları çatlamış gitmiş,
Felekle şeytanda yok haya bitmiş.
Çamurların izi boyna dizilmiş,
Riyakâr üç beş kul düşman kesilmiş.!

Bu kulun düsturu sıdkla yar sevmek,
Yetmiyor sadece dille söylemek.
Ben harcamışım kırk yıllık emek,
Hazzı tatmayanlar düşman kesilmiş.!

Yirmi yıl önceden yirmi yıl sonra,
Severek geçirdik kırk yıl onurla.
Tamir eğledik aşkı sabırla,
Kırıp döken kullar düşman kesilmiş.!

TİRYAKİ kul’ Rabbe etmez şikayet,
Beddua yerine diler hidayet,
Adam gibi yar sevmektir meziyet,
O nedir diyenler düşman kesilmiş.!

15 Nisan 2013
01.05
İstanbul