İletilmek üzere postaladım sana pulsuz mektuplarımı
Biliyorum, öpeceksin her harfin alnından
Gözlerin mahremidir bu aşkın yum şimdi
Adressiz gözlerinde sadece kahverengi bir koku
Islaklığına yaslandım çıkmaz sokakların
Küf tutmuş omuzlarıma kasavet yüklemişken susuşun






Ulufesi dağıtılan bu kentin
Gecesi intihar beyazı,
kuşları simsiyahtı oysa
Mezar suratlı kadınlardan ürperen
Karanlık delisiydim bütün şizofrenliğimle
Beni bir tek yıldızlar umursadı
Somurtkan ay ışığına küfrederken sen duymadın






Gecenin bir yarısı
Hasret kusan kaldırımlarına sıktım kırılmış son kurşunu
Sevda niyetine ey kadın !
Hüzünler direnmedi tetik parmağıma
Ölüm bile korktu çocuk yüzümden






Renksiz bir baharı gölgeleyen
Kan lekesi bulutlardan soluklanırdık
Yağmur saçlı çocuklar kadar masumduk oysa
Oysa,
Utangaç çehrelerimizin ardında
Boylarımızdan büyük yüreklerimiz vardı
Ve oysa,
Aşkın derin çizgilerinde masalsı ebabiller kanat çırpardı






Severken vurulduğumuz
Bu soğuk kent de
Kanımız hala sımsıcakken
Yüreğimi sen mi taşıyordun ey kadın ?





O küçücük ellerin ıslanmış yanağımı avuçluyorken
Denizleri kıskandıran dağların yanak alı sen miydin?
Kokumu hücrelerinde saklayan
Ömürlerce seninim diyen o tılsımlı ses sen miydin?
Gözlerinde kurduğun masallara ilmek ilmek kat beni
Bugün seninim






Yarın, masalların kaf dağına göm beni







uytun ..........