1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1011
Okunma
Vakti içinde
Yerini yadırgamış
Bir ay gibiydin sen.
Ne şubat gibi katıydın
Ne de haziran kadar yakıcı
Ondandı bu kararsız hallerin
İnsana da benzerdin biraz...
Gülsen mi?
Ağlasan mı?
Hiç bilemezdin.
Güneşinle sevinç dolsa içimize
Yağmurunla hüzünleniverirdik hemen.
Özlediğimiz biri gibiydin,
Yağmurdan sonra
Toprağın hep o, kokardı.
Önce buluta sarar, kurulardın
Bağlardın güneşi kendine,
Kuşağı ile göğün.
Haylazlık edip
Ay’ın ardına kaçmasın diye telaşlanırdın.
İşte onun içindir ki;
Gülerken,
Yanağında beliren gamzenin çukurunda
Gözyaşı biriktiren kızlara
‘Eylül’
Biz bir tek senin adını verebildik.
Hasan Ulaş
5.0
100% (1)
Cevap Yaz