Gözlerine baktığım her anda...
biraz daha sana karışıyorum.
yüreğinin sıcaklığı ısıtıyor beni
yanıyorum
kavruluyorum azar azar
düşlerim arsızlaşıyor
gecelerim yenik düşüyor hasretine
safaklar hep senin için doğuyor güne.
kokunla açılıyor gözlerim
zamanı öldürüyor
yine sana koşmak için ayaklarım

bazen hüznün gölgesi düşüyor üzerimize
gözyaşları yağıyor damla damla
esaretimizi hatırlatıyor acımasızca
yine gözlerine bakıyorum o anda
okuyorum içinde saklı ne var ne yoksa
bilirsin, sen anlatmasan da
bakışlarının dili çözülür benim Aşkımla

Bırakalım gerçeklere kör olsun gözlerimiz.
sağır edelim kulaklarımızı.
duymayalım, sözde doğru olan yanlışları.
durduralım, benliğimizdeki savaşları.
değil miydi ki hayat; mutlu olunan anların toplamı
buna yüreğimiz şahit olmadı mı...

unutalım o zaman bütün gerçekleri
bırakalım dışarıda herkesi
hayattan anlar çalalım
yalnızca yaşamak için ’birbirimizi’.......... /NergizA/