1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
639
Okunma
çığlığını yudumladı gece
algısına acıyan gözyaşları sustu
karanlığın kırılganlığında
yenilginin doyumsuzluğu yıkanırken
içimdeki şiirler şarkı söylüyordu
ve
melodileri dokunuyordu beyaz sayfalara hiçliğin
dinliyordu sevmeler kendi yüreğini
nefessiz titremeler sarılırken vurgulu yansımalara
göğe bağışlıyordu kalem
kendi sihrinden düşen hisli yıldızlarını
ne yazık ki
ruh akranları gecenin dar korkularından geçiyorlar
yüzleri adsız duygu sözlerine kilitli
hücreleri sıvanan karanlığın sapması
sarmala aklım ağrıyan ellerimi
hazırım nefessizliğe
....
.....
5.0
100% (6)
Cevap Yaz