Bi sebep bırakıp, benden gitmeni
Bileydim de öleydim gene gideydin
Ekip yüreğime volkan tohumu
Biçeydim de öleydim, gene gideydin

Bir ateş yaktın ki bedende sönmez
Taş bedenler yansa yangını sezmez
Geceler zifiri ışığın vermez
Göreydim de öleydim ,gene gideydin

Nasıl yaşarım söyle kara baht ile
Vefalı kalmadın verdiğin ahd ile
Lebinden verdiğin baldan tad ile
İçeydim de öleydim, gene gideydin

Zeytinlik yolunda Yörük çadırdan
Katıksız ayranı içtik hatırdan
O çağala ışıl iki gözünden
Öpeydim de öleydim , gene gideydin

Ne bir sitem duydum nede kelime
Sade el sözünden düştün zeyile
Nasıl inanırsın zehir dillere
Soraydın da öleydim , gene gideydin

Hangi pınar verir susuzluğumu
Hangi yatak sarar yar kucağını
Hangi el l anlar serçe yüreğini
Tutaydım da öleydim, gene gideydin

Yazıları sana kara yazdıran
Kırdırıp Kalemler seni küstüren
Saçının telinden dal esirgeyen
Rüzgarı gömeydim, gene gideydin

Gizlice uzaklardan izlediğini
Aşkını yüreğimde gizlediğini
Beni her nefeste özlediğini
Bileydim de öleydim, gene gideydin

Bağrıma bastığım kara taşımı
Dağlara vurduğum dertli başımı
Aklarla dolmadan sırma saçını
Öreydim de öleydim, gene gideydin

Bekledim yüreğe dönüşlerini
Özledim nazlı süzüşlerini
Şimdi pınar olan gözyaşlarını
Sileydim de öleydim, gene gideydin



10/12/07 03:23.@baykara