iki kanat bir kaç çizgi, bir kaç renk
duvarda kelebeğin resmi
çırpsa gri siyah kanatlarını uçacak
her an açık penceresi
geçip sokağın esmer yüzünü.


kanayan gönlünden
tur atacak aya kadar
zehir yeşili bacaların üstünden
sigara dumanından medet uman kadınlar
kaç nefes üfleyecekler arkasından
büyümeyen çocukların ellerini tutarak


her kadın kendi kelebeğini arayacak
o can alıcı rengi, ya da göz boyayan
işleyecekler duvara kendi kelebeklerini
matem havasından sıyrılırken evleri
sokağa atacaklar
geriye ittikleri sevmelerini


bir satıcı talan ederken sokağı
rengârenk mallarını saçarken önlerine
başlarına bulutlar yığılacak
birden boşalacak sağanak yağmurlar
şeytanı öteleyecek yürekleri

dur diyecek içindeki kelebek
buradan ileriye çıkış yok!


kaç günde erilir güneşe
incecik iki günlük kanatlarla
aya bakmakla yetin
güneş rengi bir kelebek çiz duvara
ömrün geçsin seyretmekle hayatı
yeltenme sakın uçmaya
bir kelebek bile değilsin!


9. 4. 2013 / Nazik Gülünay