(Mayıs -2012)


Bir gün, sırtımda küfe, bağırırken hıyar, taze hıyar!,
Orta yaşlı bir kadın, muhtemelen sesimi duyar
Çocuk! ‘Bahçemdeki yaprakları süpürür müsün?
‘Sana para veririm, üstelik de bir miktar yemek!’

Bahçeyi temizledim, neredeyse bir saat sürdü.
Süpürdüğüm bahçeyi gelip kendisi de gördü,
Eve davet etti. çarıklı ayaklar, ve mahcubiyet .
‘Elini yıka, şurada lavoba, masada ise yemek! ’

Bir tek simit yerine, mükemmel bir sofra,
Kulübede olan gibi, ne afra var ,ne de tafra.
İlk defa tattığım bir yemek, sordum ‘adı ne?’
İmambayıldıymış, unutamadım lezzetini yıllarca.

Feneryolu-Bostancı, özellikle, sokakları arası,
Yaya gider, gelirim kazanırım ekmek parası.
Öyle acı ki çektiğim çile ve fakirliğin yarası,
Feneryolu- Bostancı-, küçük dünyam burası.

(Şiirlerime güzel sesiyle değer katan
Güzin hanıma teşekkürler)
(Not:Anılar uzun,bu nedenle bazılarıNI
Şiir şekline çevirdim)