Kimin eli kimin cebinde,
Umurunda mı el âlemin;
Kim düşürdü bu hale.
Edalı gözler, yalan atan diller,
Kalmadı artık
Art niyetsiz, sıcak kalpler,
Meydanda artık,
Başıboş düzen
Ve de yerli yersiz yüze gülen.

Bir çalım bir eda
Gör bak üşüşürler etrafına.
Alışık değil kimse
Ne samimiyete,
Ne de azıcık ciddiyete.
Yerli yersiz konuştun mu
Bir de alaylı bir şarkı tutturdun mu,
Kandırmak kolay cümle âlemi.
Kimseler dinlemez oldu efkarını,
Azıcık işve
Biraz da neşe
Sürükler milleti peş peşe.
Zor değil oysa
Azıcık mert olmak;
Laf kar etmez
Anlamayana azıcık sabır et.
Bir sor bakalım
Halin nice;
İdare ediyoruz işte,
İç güveysinden hallice.
Ne kadın ne de erkek
Bize sağlam dost gerek.

Ne sazım var
Ne sözüm var;
Azıcık aşım,
Kaygısız başım var.
Çok değil gönülden geçen;
Yiğide, ere, dosta, düşmana
Sor bakalım
Halin nice.

Zaman akar su misali;
Ey gönül sen boş ver ahvali.
Sadece sığın O’ na
Sonra gelir her şey
Peşi sıra.
Kadim dostun bir tek kendin,
Böyle gelmiş böyle gider;
Bu gidişle
Ne yaş ne de dert biter.

Yaşa gününü,
Elbet herkes görecek bir gün gününü.
Dün, bugün, yarın
Akıbeti belli bu dergâhın.
Bu da gelir,
Bu da geçer,
Elbet bir gün
Sona erer tüm dertler.