Bu aşk acısı nasıl bir sancıdır ki
Her gün biraz daha öldürüyor adamı
Günden güne eritiyor insanları
İçten içe yitip bitiriyor bütün aşıkları

Kimi zaman ne kadar derman olsada
Gönlümde ki kanayan yaralarıma
Bu aşk denilen illet asla bitiremiyor
Şu gönlümün kanayan sancılarını

O koldan bu kollara savuruyor adamı
Ne insanlığını yaşatıyor insanlara
Nede yaralarına melhem oluyor
Hergün bizlerden çok şey götürüyor
Aşk denilen bu acımasız duygu

Ne zaman huzura ulaşmış olsak
Ne zaman mutlu olmaya kalksak
Bizlerden kazandığımız herşeyimizi
Alıp götürüyor bu aşk denilen illet

Kimilerine mutluluklar yaşatırken
Kimilerine ise büyük acılar veriyor
Öylesine derin birşey ki bu aşk
Kimilerine krallıklar sunarken

Kimilerini ise çöllere düşürüyor
Cehennem ateşi gibi kavuruyor
Durmadan yakıyor aşıkların içini
Çaresiz dertlere düşürüyor insanı

Sen nasıl birşeysin böyle ey aşk
Dokunsalar yakıyorsun insanları
Dokunmasalar uçuruma itiyorsun
Seni anlayabilmek çok zor ey aşk.

Ufuk GÜNEY