dağınığım biraz...
kusura bakma...!
kirletmiş geçmiş biraz etrafı.
kelimeler yırtık sökük,
düşünceler şaşırmış yerlerini.
sorular koşuşturuyor durmadan,
cevaplar peşinde.
oturacak yer bile bulamıyor düşler.
kusura bakma....
aklım duramadı yerinde.
dumanladı kendini,
attı öfkesine masalının haplarını,
yıkıldığı yerde uykuya karışmak istedi...

anladım.....!
sen beni yanlış anladın....!
ben senin değil,
kelimelerinin peşine takıldım
ama sen...
beni yine o kelimelerinle astın....!
gecenin karanlığına sığınırken,
bir fahişenin ağız kokusunda sattın beni
kan kırmızı topuklarında ezdirdin
sokaklarda gezerken,
benden ne var ne yok tüm izlerimi

güzel bir masal yaratmıştık aslında;
’’bir kadın’’, ’’bir adam’’..
ayrılıklarında buram buram aşkla hasret kokan
olsun be adam....!
sen yine de kesiklerini iyileştir.
izmaritleri değil,
gülüşlerini bas üstüne.
çağır yeniden onları.
yüzüne sürdüğün isleri temizle.
yeniden bak aynalara.
kır sonra gözlerinden yansıyan aksimi
parçalara ayır, hiç bir yanım kalmasın
göm beni yüreğinin çukuruna
ört üstünü bir daha kokusu çıkmamacasına
inan ki, beddua etmem artık ben sana...!

olsun be adam...!
ben boğarım her şişenin dibinde kendimi,
asarım kelime kelime cümlelerimi,
belki özleyeceğim satırlarında yarattığım seni
ama sen, sakın yanlış bir iple asma yeter ki beni...!

hadi.... git....!
özgürsün artık...
bıraktım peşini
bıraktım cümlelerini
takılmaz artık düşlerinin kalemine
bak seni yazmadım bu kez
hasretin kokusu yok...!
kurulmuş bir ayrılık saati geri alınmaz

Hadi ... git ....!
hiç bir cümle senin için kurulmayacak artık.....! /NergizA/[ /kalin ]