Doğu kafkasyadan esen rüzgar,kesiyor benim bileklerimi,
Şarkda bıraktım ben mücahid diyarı olan memleketimi,
Zihnimin tam ortasına yazdım Borçalımın güzelliklerini,
Ve hayal ettim kayb-ı zaman içinde dost dediklerimi.

Cenab-ı hakkın verdiği güçle sabrı tesbih ediyorum,
O manidar görüş gününü sırma ince iple çekiyorum,
Ben yaşanan hiçbir anı ve hatıraları unutmuş değilim,
Dost,sana herşeyden değerli selamun aleyküm diyorum.

Biliyorsun hasbel kader seyyah eder her fani bir insanı,
Yırtar bazen ipek çarıklarını,değiştirer bütün duygularını,
Amma velakin gün geçer,ay geçer öğretir zaman hayatı,
Dost,birde hayat buluşturur bize kaderin tozlu yollarını.

Yeni açan her çiçek bilir birgün gelip sararıp solacağını,
Etrafına feyz vererek yaşar o kısa güzel ömrü hayatını,
Söyle peki biz,niye boşa harcarız en değerli zamanımızı,
Gel ey dost ucuza satmayalım buz tutmuş umutlarımızı.