sondan başlamak


hırpaladı durdu yağmur güzelim
güzelim şehre günlerdir
günlerdir kapandım pencerelere
pencerelere yaslı başım
başımda dinmedi göğün öfkesi
öfkesi geçince başlıyor acısı
acısı sürüyor son sözlerinin
sözler daha dudaktan çıkmadan
çıkmadan can bedenden
bedenim tutsak
tutsak bir sevdaya
sevdam umutsuz
umutsuz ve ümitsiz olmamalı
olmamalıydı her zaman uçurum
uçurumlar uzak olsun
olsun bir başka sevmek
sevmek-sevilmek doğru
doğru ama ah belli olmuyor
olmuyor bu soğumalarım kaçıncı
kaçıncı kaçışım
kaçışlarım sürüyor
sürüyor sevmekten korkum
korkumu dinliyorum günlerdir
günlerdir yağmur yağıyor
yağıyor bir yığın tufan olup
olup bitmeyecek
bitmeyecek insanın çilesi
çilesini çekiyor yer
yer suyunu içti gök dinlendi
dinlendikçe başladı
başladı karamsarlık
karamsarlık yok
yok bir daha terketmeyeceğim
terketmeyeceğim seveceğim
seveceğim seni
seni kar beyaz
kar beyaz temizliğinde ..


mustafa kaya
05.11.2006 / üsküdar