Şarap kırmızısı aşklarla kandırdılar beni Munise
Susuzluğunda yanarken yüreğim
Söndürdüler ateşimi
Savurdular küllerimi sahralara
Oysa düşmek üzereydi duaların gözyaşı
Yakamozla sevişen ummanlara
O zaman dökülmezdi dallarımdan umudun yaprakları

Ölmeden kefenler biçiliyor bedenime Munise
Sevdamı yar eyledim zülfün teline
Yasaklı türküler dolanır hep dilimde
Hazin ayrılıklarda vuruldum
Tüm yazdığım şiirlerde

Ben Bir memleket sevdim Munise
Mezralarda kekik kokladım
Hasat zamanı
Harman harman deste deste biçildim
Sararmış meşe yaprağında çiğ damlasıydım
Zincirliyken karanlık hücrelerde
Nazım’a gizli gizli mektuplar yolladım

Ben değildim
Kırlangıçların yuvasını bozan Munise
Aşkına ayaklanıp ihtilâle yeltenen
Hepsi ayaklarıma batan cam kırıkları kadardı
Ben değildim
Sahilde yaptığın kumdan kaleleri deviren
Eylül akşamlarında
Yazdığın şiirleri katleden
Bir ben yabancıyım bu şehre
Bütün günahlarını emziriyor kaldırımları
Hırçın dalgalarda boğuluyor martıların çığlıkları

Al kalemimi benden Munise
Beyaz sayfalarda ağır sözlere mahkûm etme
Bu hicran ezeli bir şarkı bırakmadan dudaklarıma
Bir daha misafir olma
Ay doğmadan gecelerime
Ben değildim munise ben değildim
Oysa ki
Mavi bir düştü sadece
Uykusundan hiç uyanmak istemediğim...



Bedirhan Keklikci