Gidiyorum işte,
Sensizliği ertesine,
Yalnızlığın kucağına,
Ölümün koynuna girmeye gidiyorum.
Yıllar sonra ilk defa ondan başka bir kadın için aktı bu yaşlar,
İlk defa hıçkırarak.
Sen bende ki güzel olan her şeyi aldın ve gittin,
Haberin yok.
Ve ben susuyorum, sen istediğini anla.
Gidiyorum be,
Nereye bende bilmiyorum,
Gidiyorum...
Düştüğüm hayat denen çukurda,
Tutunduğum son dalda beni bıraktı ya,
Cehennemin dibine de gitsem umurumda değil.
Ve gözyaşlarımla ıslattığım kaldırımlarda,
Her adım atanda seni arayacam,
Seni soracam,
İnsan,
kedi,
köpek...
Herkese, her şeye seni soracam...
Deli saçması işte.

Ben gidiyorum,
Yağmurların hiç durmadığı,
Yangınların hiç bitmediği,
Yıldızların kaybolmadığı,
Sokakların bomboş olduğu,
ve
Gözümden akanları kimsenin göremeyeceği bir yere.

Bu hayatta hep haketmediklerimi yaşattı bana can dediklerim,
Bu can dediklerim kimi zaman sevgili,
Kimi zaman dost,
Kimi zaman aile oldu,
yuttum hep,
Sustum
Kızdım ama bişey demedim,
Kırmamak için kırıldım,
Üzmemek için üzüldüm,
Ağlatmamak için ağladım...
Kimse bilmedi bunları,
Hemde hiç kimse...
Hiç kimse,
hiç kimse...

Yazan : Ömer ERASLAN 22.12.12 01:30