Yolcunun el kitabında,
mavi mavi fırtınalar koptu,
karaya vurur gibi vuruyordu,
her iç çekişte
yüreğine yüreğine.
susmuştu her şey
şimdi sadece ’’AŞK’’ konuşuyordu,
sırası gelene..!
sırasız, anlamlı
ne önemi vardı
onun adı ’’AŞK’’dı....




AŞK;
Cam kapıdan girdi can!
aldı cananını sol yanına...
cananın aldığı her soluk candandır.
Yürek aşk od’unda güzeldi!
kanayan yürekler koyuldu
ateşin üzerine
ateş olup yandılar Aşk’a...




An’ın çarkı anıları
bir bir
göz perdelerine
ve kalbe indirirken!
alına borçlu bir öpücük
uçuşuyordu şimdi
sayfa aralarında
ve ağustosa aşık
bir böcek sızlanıyordu
toprağın altında.
mavi ve aşk
ele avuca sığmıyordu artık!
yolcu kitaba el bastı,
toprağa basar gibi
kendini bıraktığı yerde
başlayacaktı ..............................................................



n/y