Ben seni sevmedim ki,
Bir hayali,
Bir umudu,
Acaba, belki dediğim güzel olan şeyleri sevdim.
Şimdi sen gidiyorsun ya sevdiğim,
Ben bir şey kaybetmem ki!
Aynı tas, aynı hamam.
Senden önce kimsem yoktu,
Sen varken de yoktu aslında,
Bu saatten sonra da olmamış çok değil.
Varsın olsun yaseminleri koklarken seni çekmeyeyim ciğerlerime,
Sularken GÜL’leri, seni hayal etmeyeyim,
Varsın olsun bu saatten sonra kardelen olsun kaderim,
Yalnız,
Bir dağın en tepesinde,
El değmeden,
Bahar nedir bilmeden,
Kimsesiz doğdum, kimsesiz de öleyim.
Sana ne ?
Yok yok, kime ne?

Sana hiç kızmıyorum biliyormusun.
Sende yok ki suç,
Tüm eşşeklik bende,
Yo hayır, eşşeoğlueşşeklik bende.
Kimi sevdimse ya yaradan aldı, ya eller aldı.
Benim ne haddime.
Yazmış yaradan alnıma üç dört çizgiyi kader diye,
Yaşıyorum bende,
Yalnız iyi yazmış,
Mübarek çek çek bitmedi.
Sana kızmıyorum, hemde hiç.
Dedim ya;
Ben seni sevmedim ki,
Hayalimde bir karakter yarattım,
Aklımdan bir senaryo yazdım,
Salaklığa bak ki,
Herkesden önce bu senaryoya ben inandım.
Bel ki de buna muhtaç olduğumdan,
Bel ki de böyle saf sevgiye aç olduğumdan.
Bilmiyorum can.
Ama eşşeklik bende be.

Güneş batıdan doğacakmış kıyamette,
Doğdu be, benim için batıdan da doğdu.
Bak dinle sesi,
İsrafil SUR’u çaldı sevgilim.
Azrail geldi,
Sıra bende.
Kıyameti yaşadım,
Azabıma ahirette devam etmeye gidiyorum.

Adım Ömer,
Soy adım önemsiz.
Nam-ı değer Kimsesiz Amca.
Mezarımı görürsen ıssız bir istirahatgah da,
Bir fatiha oku sevgilim,
Bir demet yasemin serp toprağıma,
Güller ek mezarıma.
Hadi bana müsade,

Ne zaman bir otobüste cam kenarına dayarsan başını,
Beni hatırla...

Yazan Ömer ERASLAN 01.01.13 01:54