Fırkatın nârına yan ki,
Alınsın senden varlığın.
Vuslâtın aşkına dal ki,
Kalâ-i fikrin yapılsın.

Ömrünü boşa geçirme,
Dikenli yol da yürüme,
Dahil ol ilm-i ledünn’e,
Kalâ-i fikrin yapılsın.

Kendini Allâh’a bağla,
Rûz-u şeb Hakk için ağla,
Bâb-ı lutuf kapısında,
Kalâ-i fikrin yapılsın.

Resûlullâh’a kedâ ol,
Bin bir derdine devâ bul,
Olmak için tertemiz kul,
Kalâ-i fikrin yapılsın.

Men Raâni’nin sırrına
Ermek için,kıy cânına.
Dahil ol tevhid yoluna,
Kalâ-i fikrin yapılsın.

Geç nefsin kesret cürmünden,
Geç ikilik nisbetinden,
Kurtul nefs-i emmâre’nden,
Kalâ-i fikrin yapılsın.

"Yahya"Mürşîd kapısında,
Hâyâ et sen karşısında,
Kavuş şefaâtına da,
Kalâ-i fikrin yapılsın.

Yahya Salih Altındağ (Fakirullahmelâmî.)

Fırkat nârı: Ayrılık ateşi.
Vuslat: Kavuşmak.
İlm-i Ledün: Hakikat bilgileri.
Rûz u şeb: Gündüz ve gece.
Bâb-ı lütf: İkram kapısı.
Kedâ: Köle.
Men raâni: Kim beni gördü Hakk’ı gördü (Hasis-i Şerif.)
Kesret cürmü: Suç çokluğu.
Hâyâ: Hicab,utanma,ar,namus,Allâh korkusu ile günahtan kaçınmak.
Şefaât: Af için vesile olmak.
Kalâ-i fikr: Kale gibi sağlam akıl,düşünce.