Her sabah ilk önce,
güneşten önce uyanıp ben,
bir koşu selamlarım zamanı.
Ay ve aydınlık gökyüzünde buluşurken,
uykularda uyanır,
Güneş doğmuştur artık.

Ah,bu şehrin yalnızlık kokan sokaklarını,
görmeliydin ışıklar sönünce karanlık halimi.
kıvrılıp ağaçların arasında,yangınlar var.
Şehir de gülmez çocuklar,
bu sazın teli ne canlar alır şimdi.
Sahipsiz bir mezar yeridir,
üflemek ne çare,
Ölüm baki olmuştur artık.

Sevgilerde inecek var kaptan !
buralarda müsait yerde,
biliyorum,karanlık yollardayız.
Sen bilmezsin,ben her sabah ilk önce,
güneşten önce uyanıp hep.
bir koşu selamlarım bu şehri.

Burası kimsesizler mezarlığı,
burası Ay ve aydınlık buluşurken,
sahipsiz sevgiler yurdudur.
Ölüm baki olmuştur artık,
Buralar da gülmez çocuklar.

Dur kaptan !
Sevgilerde inecek var.

Ümit Berhami / Sevgilerde inecek var