1
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
1945
Okunma
Bir bahçe gibi düş gibi
zamanı biler keskinliğiyle
duru yalnızlıklarda ara sıra
kendinden geçer adeta
Limon tadında hayat
akşama doğru sessizlikler
en derininde nefes alıp
en kuytusunda büyümek gibi
Beyaz belki, belki de siyah
dipten başlayan var oluş
küllerinde ölmek gibi
doğmuşluğa inat, yok oluş
Tanrı’yı sevmek gibi
aşkı yükleyip kağıttan gemilere
en deli okyanuslarda yüzmek gibi
ruhunda söndürüp tüm ateşleri
bedeninde yanmak gibi
Avuçlarından terleyip
sığınmak yüreğine
bir kez daha öpmek, bir kez daha
sonrası yaşamak, hayal kadar
fazlası zaten gerçek gibi…samettaydas 14 mart 2010 Pazar
Şiirin sahibi
Cevap Yaz