1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
665
Okunma
Anımsattıkları vardı bana bu şehrin...
Düne bugüne...
Ve ’sevdanın gözleri’ aksetmiş sokak kaldırımlarına
Her adımda ondan izler taşıyor ayaklarım
Hayat kaldırım taşları misali
Ahenkli
Bir nizama hedefli
İncitiyorum basınca kaldırımları
Farkındayım, biliyorum.
’Onlar taş işte’ deyip geçemiyorum
Kimi bizden çok daha insancıl
Renkli, canlı, sıcak
Bir bütüne odaklı...
Başımı yaslasam
Soğuk kaldırım taşlarına
’git yanaşma dokunma’ der mi acaba???
Kimseye yaslayamadığım biçare
Ağrılı başımı...
Kaldırımlar da istemezse beni
Ölürüm
Yüreğim bir omza hasret...
Kardelen Ayşa