Yusuf GİRAZ’dan Osman Nurani` ye

Verdiğim pas gole çevrilmiş gördüm
Her atılan topu alma Nurani
Birinin başına bak çorap ördüm
Formumdayım bana dalma Nurani

Makastır, kündedir oyun çok bende
Elense çekerim şaklar ensende
Sen önce kendi gölgeni yende
Bu meydanda mahcup olma Nurani

Yolarım kanadın uçman imkansız
Bağlarım ayağın kaçman imkansız
Sonunda deme ki bana vicdansız
Git belanı bende bulma Nurani

Bana dalanlara çelme hak olur
Zor oyunu bozar hepsi yok olur
Bu ortamda şak şakçılar çok olur
Aman gaza gelip dolma Nurani

Ben laf cambazıyım teklemez dilim
Hem çenem çalışır hemi de elim
Dişli bir rakipti benim emelim
Kendini koyverme salma Nurani

Yusuf` um sözlerim tabi şakaydı
Biraz hava attım hep fiyakaydı
Ellerim perdeye tellere kaydı
Akordu bozuk saz çalma Nurani


Osman NURANİ’den Yusuf GİRAZ’a

Hasetten çatlamış, delirmiş gördüm
Öyle gaza gelip, köpürme Yusuf
Açık söyle nedir benimle derdin?
Sap yeyip de saman üfürme Yusuf

Kuru kuruya hep, yalan sıkarsın
Uzlaşmaz halinle gönül yıkarsın
Ateş olsan cürmün kadar yakarsın
Kendine gel kuzum, delirme Yusuf

Ben anlamam ne parende ne künde
Yüzüm görsen diz çökersin önümde
Üç fırın ekmek yerim, bir öğünde
Karşımda durup ta, geğirme Yusuf

Hünerli ustaymış, güya oyunda
Girip mevzilenmiş düşman koyunda
Bak gör pert olursun savaş sonunda
Boşuna kapımda, anırma Yusuf

Gökten şimşek olup yere çakarım
İbret olsun deyu, tasma takarım
Bir elense çeksem tuşla yıkarım
Beni düelloya, çağırma Yusuf

NURANİ’yle-YUSUF döktü kurtları
Neylersin baykuşa kalmış yurtları
Hasırda yatmaktan, yara sırtları
Ağlayacam yeter, bağırma Yusuf

Osman NURANİ///26/03/2013