Öyle yorgunum kimse bilmez bendeki beni
İçimdeki o küçük çocuğun çığlıklarını
Umursamaz görünmek adına yaşadığım anları
Sorgularımı hesaplaşmalarımı kimse bilmez
Ağlamak istersin ya hani sebepsizce
Kimse neden ağladığını sorgulamadan
Küçük çocuğun çığlıkları dayanılmaz
Olduğu anlardır aslında o saatler
Hayalleri öz benliğini kendini arama savaşı
Her şeyken hiçbir şey olmak
Yorgun bir savaşçı gibi yığılırsın
Olduğun yerde kalakalırsın
Anlamsızca bakarsın gözlerini dikerek gökyüzüne
Düşünmezsin bulutları yada yıldızları
O uçsuz bucaksız evreni seyredersin
Yıldızlar yavaş yavaş süzülür koynundaki o sıcaklığa
Derin nefesler alıp verirsin
O huzuru hissedersin bedeninin her zerresinde
Gözünden akan yaşlara bakmaksızın
Gülümsersin evrenin sana sunduklarına
Güneş yeni umutlarla doğar pencerenden
Sımsıcak yüzüyle gülümser yüzüne
Her yeni günde…

Dönüş
23.03.2013