Bir gemi dolusuydu bendeki ümit
Okyanusa yelken açmış gidiyordum
Değil fırtına kasırlara kafa tuttum bu yolda
Yeri geldi dümeni kontrol edemedim
Yeri geldi rüzgara kapıldım ALLAHa emanet yol aldım
Sen Çıktığında karşıma buzula çarpmış gibi oldum
Çok büyük hasarlar aldım çook canım acıdı
Neredeyse kalbimi yitirecektim senin yüzünden bu yolda
Ve sen hiçbir şey olmamış gibi devam ediyorsun hayatına
Bense hala o çarpıldığım yerde ümitlerimi birer birer kaybetmekteyim
Aç susuz günlerim geçiyor umrumda olmuyor
Ben ümitlerimi salmışım okyanusa hepsi derinliklerde kayboluvermiş
Yüreğim parçalara ayrılmış ve kalkıp adım atacak takatım kalmamış
Birde bu halimlemi Seni düşüneceğim beni düşürdüğün hale bak
Ben harabeye dönmüşüm nereye el değse dökülüveriyor
Ne dışardan sağlamım ne içerden ben çürümüş bitmişim
Bedenim acılara hapsolmuş müebbetle savaşıyor...

Ufak bir hatırlatma;
Bu Sözleri tek başına okuma
Oturup ağlarsın ;)

Özgür Aksoy..!