0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
697
Okunma
Duygusuzluk çukurunda sıkışmış, boğulmuşken;
Bu açan yapraklar, meyve mi verecek,
Sevmelerin temeli bataklığa atılmışken;
Adına ’aşk’ dedikleri küçük bir velet,
Batmadan bu yolda daha ne kadar yürüyecek.
Sevgisizlikten insan delirirken, ölürken;
Yarına kim sağ, selametle erecek,
İnsanlar bu olguyu halen oyun sanırken;
Kırılan kalpler ardından ki küçük bir çocuk,
Bir daha nasıl sevecek, nasıl sevinecek.