11
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
683
Okunma
Öylesine bir şiir işte, hani bazen büyütürüz ya insanları gözümüzde,
erişilmezler sanırız, yani öyle gösterirler kendilerini ama bir çoğu balon
gibidir, yani boştur, cinsiyeti hiç farketmez. Bu şiiri seneler önce yazmıştım,
o zaman bu kadar tutkun değildim şiire, vaktim yoktu belki de ama yazıp
bir kenara atmışım, yeri geldikçe gün yüzüne çıkarıyorum .
Aydınlar çıkmışlar bu gün pazara
Aman dikkat, gelirsiniz nazara
Dinleyecek birini de bulsun kazara
Yiyecek, giyecek mecalimiz yok…
Aydınlanır, şavkı vurur çevreye
Hatır, gönül girer hemen devreye
Seçkin makamlar hep dosta, kirveye
Yaşayan ölüyüz ecelimiz yok…
Hariçten gazelle olmaz aydınlık
Gelenek bilmeden gelmez yenilik
Halk özünde yoktur, gaflet ve benlik
Özümüz yandı da dumanımız yok…
Yerli malı giymez, nitelik arar
Bakkala hiç girmez, Center’e sorar
Aklını hep yersiz işlere yorar
Sözümüz tükendi, cevabımız yok…
Birlik olamazlar, hırs ağır basar
Böylece verirler herkese hasar
Kimisi yan çizer, kimisi küser
Sabrımız tükendi, kararımız yok…
Hatice Ak/..../.....(İkibinliyıllar)
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
