Akşamdan sabaha bir ömür biter
Ağlarsın yanında gülen bulunmaz
Yıllarını boşa edersin heder
Canını verirsin bilen bulunmaz

Yüreğini elle yâr’e sunsan da
Ateş sarar içten içe yansan da
Yaz ayın kış olur onda donsan da
Gün’be gün erirsin bilen bulunmaz

Lâle boyun büker,beyaz gül solar
Gelir hazan vakti günlerin dolar
Manasız bakışlar yollara dalar
Yola gül serersin gelen bulunmaz

Kollarını sine üstü bağlarsın
Uykuları acılarla dağlarsın
Geçenlere heyhat deyip ağlarsın
Göz yaşın dökersin silen bulunmaz

Hayalle başlayan düş sona erdi
Bu sevda hep beni gerdikçe gerdi
Hiç böyle bilmezdim aşk’ta ben derdi
Ararsın çareni veren bulunmaz

Zannetme sevdiğim güzeller ölmez
Bu kara sevdayı çekmeyen bilmez
DURAK’ım der inan şu yüzüm gülmez
Kefene saracak yâr’in bulunmaz

Durak YİĞİT ((BATU_41))
GönüllerinŞairi
KOCAELİ