Gayri ayrılığın geldi zamanı
Zorunlu olarak sana ELVEDA.
Bitti bu ömrümün doldu miadı
Evci Köyü artık sana ELVEDA.!

Helal et hakkını göçüyom köyüm
Doğup büyüdüğüm köyüm elveda
Mahsun durma öyle boynu büküğüm
Evci Köyü artık sana ELVEDA.!

Bak şimdiden hasret indi derine
Hiçbir şehri koymam senin yerine
Bu hale getiren sana yerine
Evci Köyü artık sana ELVEDA.

İçimdeki yaram dermansız bir çor
Sönmez yüreğimde bu amansız kor
Senden ayrılmaksa vallahi çok zor
Evci Köyü artık sana ELVEDA.!

Nice değer verdim aldım çalıştım
Sen bana ben sana böyle alıştım
Kimi zaman küstüm ama yılıştım
Evci Köyü artık sana ELVEDA.!

Gidiyorum amma büyük acım’sın
Daima başımda kutlu tacım’sın
Ağbi kardeş sanki ana bacım’sın
Evci Köyü artık sana ELVEDA.!

Herkesin borcu var doğduğu yere
Bir’tek şu Ecele yoktur’ki çare
Mutlak gidilecek geldiğin yere
Evci Köyü artık sana ELVEDA.!

Kader dedim artık ayrılık oldu
Gam,keder,hüzünler sineye doldu
Tomrucuk güllerim dalında soldu
Evci Köyü sana artık ELVEDA.!

Der DURAK’ım asla sana doymadım
Gezilmedik hiçbir yerin koymadım
Nankörlük edipte altın oymadım
Evci Köyü artık sana ELVEDA.!

DURAK YİĞİT ((BATU_41))
GÖNÜLLERİN ŞAİRİ
KOCAELİ

Evlada iyale sende karıştım
Zaman zaman kendim ile yarıştım
Küs kalmadı herkes ile barıştım
Mecburi olarak ediyom VEDA..!!
Evci Köyü artık sana ELVEDA.!