Kaleminiz daim olsun.........................

Şaire saygı duyan olmadı.
Bir şiiriyle.
Alkışlarla bile uğurlanmadı.
Şimdi yaslı dizeleri,
Paslı kalemleri.
Sararmış defterleri,
Ve hiç satılmamış.
Kara kaplı kitapları kaldı.

Tebrik ederim

Nihat hocam şaiirler öldükleri zaman hatırlanıyor kitap çıkartıp tonlarca para yatırım ellerinden ne varsa ortaya oyan gönül insanlarını kitap okumaktan yoksun insanlar umursamıyor ülkemizde kaç kişi ? kitap okuyor Almanya'da otobüste bile giderken insanların elinde kitap okuyorlar bizim vatanımız bu konuda eksik Çünkü değer bilmiyorlar kitap okuma aşkı olsaydı şimdi şaiirlerin kıymeti bilinirdi.Bir necip fazıl öldükten sonra hatırlanmazdı umarım bizlerde böyle olanlardan olmayız kitap okuma alışkanlığı edinsek te gidip 10-20 tl şarkıcıların albümünü alacağımıza bir şiir kitabı alsakta okusak değil mi işte o zaman şaiirlerin eserlerinin kıymetini anlarız dilerim bu kitap okumama özürlülüğü biterde şaiirler ve ünlü yazarların kıymeti bilinir sevgi ve saygılarımla kalınız

Ve bugün.
Yirmi bir mart şiir günün de.
Bir kez daha öldü şair.
Yine tanınmadı.
Yine adı anılmadı.
Sadece bugün bile hatırlanmadı.
Oysa ki.
Ne şiirler yazmıştı.
Gecelerce uykusuz kalmıştı.
Bir işçi maaşıyla,
Sırf okusunlar diye.
Kitap çıkarmıştı.
Ama ne yazık ki,
Şiiri seven.
Şaire saygı duyan olmadı.
Bir şiiriyle.
Alkışlarla bile uğurlanmadı.
Şimdi yaslı dizeleri,
Paslı kalemleri.
Sararmış defterleri,
Ve hiç satılmamış.
Kara kaplı kitapları kaldı.
_________________

gözlerim buğulu yüreğim yaralı... kaderimiz bu ne yapalım

Nihat hocam böyle içten yazılan ve gerçekleri yirmi bir mart şiir gününü anlatan mükemmel çalışmanı yürekten kutlarım.